Datum: dinsdag 1 oktober 2019, 13:38 - Auteur: Mica de Montigny

Eugenia: dodelijke aanvaller met zorgzaam karakter

Quinton Eugenia (foto, rechts) is en blijft een van de opvallendste spelers in het succesvolle team van zondag Hoofdklasser Baronie. Afgelopen weekend beleefde hij zijn finest hour tot dusver: Voetbalinbreda.nl zocht hem op voor een gesprek.

Vergis je niet; bij Kozakken Boys slaagde het jeugdproduct van Baronie niet helemaal, maar nu Eugenia weer terug is op sportpark de Blauwe Kei is er een definitieve evolutie gaande. De rappe buitenspeler is nog altijd van plan profvoetballer te worden, maar lukt dat niet, dan komt zijn verrassend wijze kant naar voren. Eugenia is een interessante verschijning op en naast het veld. Tijdens een wedstrijd snel, gevaarlijk en dreigend, tijd het normale leven een behulpzame, zachtaardige man. “Hoe ik geslapen heb?'”, repliceert hij daags na 4-2-thuiszege op Silvolde, waar de aanvaller een glansrijke invalbeurt beleefde en de 3-2 én 4-2 scoorde. “Heerlijk. Wel met wat spierpijn wakker geworden, maar dat betekent dat je de dag er voor goed bezig bent geweest.” En of Eugenia goed bezig was geweest. Op het moment dat de Baronnen van coach Jurriaan van Poelje een 2-0-voorsprong hadden verprutst en punten leken te morsen, stond de 20-jarige Bredanaar op.

“Het is altijd vervelend om op de bank te beginnen, maar ik ben nog niet constant genoeg voor een basisplek”, geeft hij goudeerlijk toe. “Met hulp van het team en assists van Mark Schuit en Moustafa Mohammad kon ik de wedstrijd beslissen, dat was fantastisch. Ik ben dankbaar voor de teamgenoten die ik heb, er heerst een geweldige sfeer in de groep.” De vraag is alleen hoe het ambitieuze talent met die plek op de bank omgaat. Nou, best gooed, zo blijkt uit zijn teksten. “Basisspeler worden op korte termijn is het doel. Mijn seizoen verloopt tot dusver wisselvallig. De kans om te spelen krijg ik zeker, alleen laat ik dus nog niet constant zien wat ik kan. Dat is hetgeen waar ik nu hard aan werk. De wedstrijd van zondag zie ik daarbij als een mooi begin. Ik wil binnen vijf jaar het profvoetbal bereiken, dat blijft nog steeds mijn doel.” Voorheen greep hij zich altijd vast aan zijn neef, Gregory van der Wiel, die bij clubs als Ajax en Paris Saint-Germain speelde. Nu is zijn rolmodel zijn vorig jaar overleden opa. “Hij hield altijd wel van voetbal en ik speelde soms een potje FIFA met hem. Ik kreeg vaak advies van hem en hij wilde me in de toekomst graag op televisie zien voetballen.”

Eugenia werd begin 2018 al met succes een half seizoen gehuurd van Kozakken Boys, maar anderhalf jaar later is hij toch een andere speler. “Ik merk dat ik nu bepaalde keuzes maak, zoals bijvoorbeeld in plaats van chillen met vrienden, een keer extra naar de sportschool gaan om mijn lichaam sterker te maken. In de tussentijd heb ik ook wat persoonlijk succes behaald met het binnenslepen van mijn MBO-diploma Marketing en Communicatie en nu studeer ik Health & Social Work op HBO-niveau. Mijn ambitie om het profvoetbal te halen ben ik dus niet uit het zicht verloren, daar ben ik nog steeds gebrand voor. Voetbal staat op nummer 1, dat zal altijd het doel blijven voor mij. Maar mocht het niet lukken om binnen vijf jaar het betaald voetbal te halen, dan wil ik actief blijven op het hoogst haalbare amateurniveau. En mocht een blessure roet in het eten gooien, dan heb ik naast voetballen nog altijd mijn studie, waarmee ik in de toekomst een goede baan kan krijgen en daarmee verder mijn leven kan opbouwen.”

Wat voor werk precies weet hij nog niet, maar het siert hem doorgaat. “De studie die ik momenteel volg kan me een baan opleveren richting de kant van de zorg. Ik vind dat eenieder die zijn tijd stopt in het bieden van steun om een ander vooruit te helpen een held is. Of ik een zorgzaam persoon ben? Ja, zeker. Iedereen verdient het tevens ook om steun te krijgen zodat ze daarmee verder kunnen in het leven. Als ik daar een steentje aan bij kan dragen doe ik het graag.” Met zijn persoonlijkheid en maatschappelijke filosofie zit het wel snor. En als Eugenia op het veld in de omschakeling nog net iets meer brengt, zodat de organisatie goed op orde is, dan is de schrik van elke verdediger straks wellicht alsnog profvoetballer geworden.