Een ‘Bredaas’ onderonsje zondagmiddag op Sportpark de Roosberg. Bavel ontving Groen-Wit, dat een plek hoger staat in 3B. Een duel waarin penalty’s de doorslag gaven. In positieve zin voor de thuisploeg, in negatieve zin voor de bezoekers. Bavel scoorde voor het eerst sinds 3 februari en won.

De nummer vijf en vier tegenover elkaar. Twee teams die dicht bij elkaar staan, maar compleet andere seizoenen beleven. Groen-Wit scoort het meest, Bavel (op één ploeg na) het minst. Pas één keer wist de uitploeg dit seizoen niet te scoren, dat overkwam de Bredase dorpelingen al zesmaal.

Na een minuut stilte voor de akelige gebeurtenis in Utrecht eerder deze week begint de wedstrijd met een minuut stilte. Dat Groen-Wit favoriet is, blijkt ook in de eerste fase van de wedstrijd. Al na dertig seconden krijgt Zakaria Zerouali een ultieme kans om de score te openen, waarna niet veel later spits Tijn van Galen ook voor gevaar zorgt. Kansen die niet ontstaan omdat de bezoekers zo geniaal spelen (ze spelen prima), maar omdat Bavel angstig en paniekerig acteert. De simpele dingen lijken moeilijk te zijn en daardoor neemt het bezoek de overhand.

Na twintig minuten krijgt Bavel zijn eerste echte kans, maar de poging van Daan Diepstraten landt recht in de handen van de Nigel Pieter. Er gebeurt verder weinig. De grootste amusementswaarde komt vanuit de scheidsrechter, wiens passie duidelijk hoorbaar is. Hij gebruikt geen punten, maar louter uitroeptekens. Een echte hobbyist aan het werk: het is prachtig om te zien. En hij fluit nog best aardig ook.

Doelpuntloos gaan de spelers rusten. De eerste helft eindigde vrij gelijk opgaand. Hoewel Groen-Wit dominant uit de startblokken kwamen, lieten ook de gastheren zien hoe gevaar te stichten. Ook al was het af en toe een niveau van likmevestje, het blijft spannend. Eindigt het voor Bavel voor de derde keer op rij in de welbekende hatelijke brilstand?

Na rust verandert er weinig qua verhoudingen. Groen-Wit heeft het balbezit, maar Bavel staat goed te verdedigen. Op tactische tackles lijkt te zijn getraind. Telkens als iemand, met name Zerouali, erlangs glipt op een gevaarlijke positie, wordt hij hard onderuitgehaald. Met gele kaarten als gevolg. En blessurebehandelingen. Beetje water erop en door. De fysiotherapeut is eerder de bidondrager. Blijkbaar helpt het.

Lang blijft het 0-0. Het spel gaat heen en weer, maar veel wereldkansen zijn er niet. Het is niet verrassend dat een penalty de doorslag geeft. Sander van Gils wordt getackeld, waarna de scheids de bal gemakkelijk op de stip legt. Van Gils bezwijkt onder toeziend oog van veel publiek niet. Met nog acht minuten op de klok staat het 1-0. Eindelijk hebben de Baviaonen weer gescoord. Dat is een overwinning op zich. “Eindelijk”, vertelt een opgeluchte Osman Erbas achteraf tegen Voetbalinbreda.nl. “Het leek erop alsof we weer niet gingen scoren en dan is het wel typisch dat we via een penalty weer eens weten te scoren.”

Een slotoffensief van Groen-Wit volgt. Bavel staat met de rug tegen de muur en schiet alles zover mogelijk weg. Maar de wilskracht van de bezoekers wordt beloond. Wederom wordt er een penalty gegeven nadat Oualid Saadouni omver wordt geduwd. Althans, zo ziet de arbiter het. Het is makkelijk gegeven, net als de eerste. In de extra tijd mag Van Galen aanleggen. Een spannend moment, zo vertelt ook zijn vader en tevens coach Martijn achteraf. “Ik durfde niet te kijken. Volgens mij raakte hij de paal, of zoiets.” Inderdaad, de paal werd geraakt. Bavel ontsnapt.

Na nog minutenlang proberen van de ene kant en zo ver mogelijk weg schieten van de andere kant, blijft de stand op 1-0 hangen. Een meer dan welkom resultaat voor de groenhemden, ook al is die niet geheel terecht. “Ik schaam me voor het feit dat we hier niet hebben gewonnen”, vertelt een gefrustreerde coach Van Galen na afloop. “Wij domineren hier het spel en dan moeten wij gewoon winnen. Zij hebben amper op goal geschoten en dan krijgen ze ineens een penalty. Vorige week hadden we ook al meer verdiend.”

“Zij hadden misschien meer kansen, maar qua veldspel was er weinig verschil”, vertelt Erbas. “Deze wedstrijd had geen winnaar verdiend. Het was weer een typische 0-0-wedstrijd. Het is zuur voor Groen-Wit, mijn oude club.” Bitterzoet. Maar dat zal ze in Bavel weinig uitmaken. Ze winnen én scoren eindelijk weer eens keer. Groen-Wit verkeert na twee verliespartijen in mindere tijden en de top drie raakt steeds verder uit handbereik. Van Galen baalt zichtbaar: “Ik ben een heel slechte verliezer. Voetbal is gewoon niet altijd eerlijk. Dan moeten we ons volgende week maar gaan revancheren.”

Revancheren op wie? Op Bavel. Want volgende week ontvangt de ploeg van Van Galen de stadsgenoot. Een duel dat erg belangrijk is voor de ranglijst. Elk resultaat kan cruciaal zijn. Kan Groen-Wit de teleurstelling verwerken, of verlengt Bavel zijn verblijf op de roze wolk?

Bavel – Groen-Wit 1-0 (0-0)
1-0 Sander van Gils (pen.).