Opnieuw een ervaren Bredase speler, die na vele jaren stopt met selectievoetbal. Iets eerder door de coronacrisis heeft Bader Boughardaine (foto, midden) zijn laatste duel afgewerkt. Voetbalinbreda.nl appte met de linkspoot van WDS ‘19.

De échte Bredase voetballiefhebber kent Boughardaine wel: klein van stuk, ‘dribbelkoning’ en ‘snelheidsduivel’ zijn termen die aan hem hebben gekleefd deze eeuw. Als speler van TVC Breda, zowel in de Talmastraat als op sportpark Kwakkelhut, brak hij door toen hij de winnende goal maakte die zorgde voor eerste promotie. En dat leverde interesse op van Belgische clubs en Excelsior. In het tweede elftal van de Rotterdammers slaagde hij echter niet. Hij valt meteen met de deur in huis over het waarom

”Dat heb ik een half jaar volgehouden, ik had daar de mentaliteit en het doorzettingsvermogen toentertijd niet voor.” In een notendop de loopbaan van de nu 32-jarige Bredanaar. “Of ik alles eruit heb gehaald op het veld? Nee, niet alles. Er had wel wat meer in gezeten als ik er de mentaliteit ervoor had gehad, maar dat is altijd achteraf praten. Maar ik heb heel veel plezier gehad in het spelletje, dat was wel het belangrijkste voor mij.”

Zonder dat hij het wist, werd het met 5-1 gewonnen thuisduel met Right ‘Oh in 4C vlak voor de uitbraak van het coronavirus zijn laatste optreden in een hoofdmacht ooit. Hij scoorde de gelijkmaker, waarna WDS na rust keihard won. “Het was nog geen goed seizoen. Handhaving zou ons zeker lukken en we zouden zeker nog voor de derde periode gaan. Ja het is wel heel jammer dat we door de huidige crisis geen prijs hebben kunnen pakken. Al met al heb ik een hele leuke tijd bij WDS gehad, maar twee jaar geleden was ik echt klaar met het verplicht trainen, ik speel al namelijk vanaf mijn vijftiende in een eerste elftal. Dat is nu dus wel genoeg geweest.”

Zijn lijst van clubs; TVC Breda, Barca, Excelsior, Groen-Wit toen weer Barça, voor hij naar de Haagse Beemden trok. De mooiste periode voor hem als voetballer? “Bij Groen-Wit. Als je met een Achmed Zerouali en Mouhcine Zerouali mag voetballen en Arno Gommers die de bal ‘effe’ van 80 meter op de stropdas legt, dan snap je me wel. We werden kampioen. Ik heb heel veel mooie herinneringen overgehouden aan het selectievoetbal. Nu is het tijd om lager te gaan ballen bij WDS.”