COLUMN – Trouwe bezoekers, we worden momenteel allemaal geteisterd door het coronavirus. Er vallen doden, er zijn zieken, vele mensen verdienen geen geld meer en het sociale leven is gestaakt. Als ik kijk naar alle amateurclubs in de Gemeente Breda, dan heeft Bavel wel een gruwelijk harde hoek op zijn kaak gekregen.
Natuurlijk is het maar een spelletje. Maar dat voetbal de belangrijkste bijzaak van het leven is merk ik nu weer. Zonder die rollende bal in stadions en op de sportparken beginnen de afkickverschijnselen toe te slaan hier. Daarnaast verliest dit platform ook aan advertentie- en sponsorinkomsten, maar ok, gezondheid eerst. Om het toch luchtig te houden, focussen we ons maar weer op het heilige spelletje. Het spelletje dat zondag derdeklasser Bavel dit seizoen als een bezetene speelde. Na een aantal anonieme jaren in 3B werd dit seizoen een beestachtig goed seizoen. Bijna heel het jaar aan kop, wie had dat gedacht toen Osman Erbas halsoverkop trainer werd van Dongen? Opeens werd Coen Rijppaert last-minute aangesteld en hij maakte er een machine van.
Rijppaert laat zijn elftal een beetje spelen zoals zijn uitstraling en communicatie. No-nonsense, droog, een tikje vervelend, maar met voetbalvermogen. Want als je tegen Bavel moet voetballen, word je doorgaans niet echt door tiki-taka-voetbal weggespeeld. Nee, tegen Bavel spelen is regelmatig als een bezoek brengen aan de tandarts. Enige verschil is dat je er niet beter uitkomt, want Bavel trekt bijna altijd aan het langste eind. Met een hechte organisatie, leunend op de momenteel beste keeper van Breda (Glenn van Peer), is er soms geen doorkomen aan. De defensie is ‘on point’, het middenveld blinkt uit in arbeidsethos en voorin lopen er voldoende kanonnen rond. Niek Akkermans, Robin Adriaansen, Daan Diepstraten, zij kunnen allemaal een kogel afvuren die dodelijk is voor de tegenpartij.
En zelfs Luuk Oomen, aardig spelertje overigens, zit soms op de bank, maar maakt dan alsnog het verschil als hij invalt. Iedereen weet dat een compleet Groen-Wit veel leuker om naar te kijken is, maar aan het eind van de rit draait het eigenlijk wel om de punten toch mannen? Na vijftien duels heeft Bavel er twee meer dan Gilze en nog veel meer dan de rest eronder. En dus groeide de waardering voor de Bavioanen met de maand. Het einde van de campagne was in zicht, het tweewekelijks uitpuilende complex de Roosberg vol adrenaline. Dromen van het kampioenschap, promotie naar de tweede klasse: ongekend. Tot er iemand een paar maanden geleden vleermuizen besloot te verhandelen op een Chinese markt. Die lamlul heeft er nu dus voor gezorgd dat die ‘zieke’ beestjes een globale pandemie de wereld in hebben gejaagd.
En toen het kabinet maandagavond wereldkundig maakte dat samenkomsten onder de honderd mensen ook verboden zijn tot 1 juni wist ik het zeker: Bavel heeft de grootste corona-klap van allemaal geïncasseerd. Zelfs al besluit de KNVB straks om het seizoen te beëindigen met de huidige stand en de Bredase dorpelingen promoveren direct, dan nog zal er altijd een smet kleven aan het fantastische seizoen 2019/2020 dat de groenhemden hebben gedraaid. In de winterstop stond ik nog in de kantine te ouwehoeren met gasten als Erik Meijerink en Ralph van Loon, voorzitster Christel Geerts: het was gezellig. De sfeer was top, zelfs met mij in de kantine. Dat zegt genoeg. Wat er ook gebeurt ouwe reuzen, mijn waardering hebben jullie!
0 reacties