Bavel voorkwam zondagmiddag wederom degradatie. De zondag tweedeklassers speelden een veredelde vorm van anti-voetbal, maar versloegen derdeklasser Groen-Wit dankzij het zoveelste glansoptreden van Glenn van Peer (foto).
De term ‘veredeld anti-voetbal’ kan als een rode lap op een stier werken, maar er zijn wereldbekers mee gewonnen in de geschiedenis van het voetbal. Bavel hanteerde zo’n tactiek. Doen wat je moet doen om te winnen, dat is het enige wat telt in beslissende duels. Niemand, geen enkele Bavel-supporter, zal malen om het feit dat Groen-Wit zo’n 80 procent van het balbezit had en minstens vijf keer zoveel op het doel schoot dan de thuisclub. De spelers van Coen Rijppaert pakken hun tas in en maken zich op voor de laatste finale om handhaving.
En zonder de overigens ijzersterk verdedigende achterhoede van Bavel tekort te doen, maar de Bredase keeper Van Peer was daar de reden van. Wie de kroniek achter zijn optreden kent, zal het hem dubbel en dwars gunnen. Want nota bene op de verjaardag van zijn, ook in het voetbal geliefde, overleden vader Peter, liet hij de bijna 400 toeschouwers in het Bredase dorp zien wat een klasbak hij is. Van Peer zat bij elke vrije trap, corner en voorzet goed en begon zijn verzameling aan heerlijke saves voor rust al, toen het 2-0 stond.
Want uit een hoekschop in de tweede minuut kopte Bas Plasman de openingstreffer achter Groen-Wit-keeper Toontje van Beers. En een kwartier later lag ook de 2-0 in het mandje, toen Daan Diepstraten zijn bewaker uitkapte en koelbloedig afrondde in de verre hoek. Op dat moment volgde een voortdurend offensief van het bezoek uit Princenhage, zonder dat Bavel echt zou wankelen. Maar toen de grote meneer van dit seizoen, Jeremy Goveia, van dichtbij raak dacht te koppen na een half uur spelen, was daar de eerste katachtige redding van Van Peer.
En toen hij even later wederom een schot uit zijn kooi gebokst had, voelde het meegereisde publiek nattigheid. Van Peer, jaar in jaar uit één van de topkeepers in het regionale amateurvoetbal, was belachelijk bezig. Zijn stijl oogt niet alleen mooi, hij is razendsnel met zijn reflexen en zijn lef en traptechniek zijn ook van een hoog niveau. De manier waarop hij zich manifesteerde was simpelweg briljant. Toen er een penalty aan leek te komen voor de gasten, stak de grensrechter echter een helpende hand toe: geen pingel, geen tegengoal voor Bavel.
Na rust probeerde Groen-Wit er alles aan te doen. Het speelde veel lange ballen, maar probeerde het ook vaak geduldig te doen door het balletje rond te tikken. Soms te geduldig. De laatste pass was echter steevast slecht, slordig of laat. Maar kansen kwamen er. Elke keer stond daar echter Van Peer. Met heerlijke showduiken stompte hij inzet na inzet uit de hoek en toen een eigen verdediger een bal van richting had veranderd, vloog het leer rakelings over de lat. De lat waar een engeltje leek te zitten. Misschien wel een engeltje dat op zijn verjaardag over zijn zoon waakte.
Aan de andere kant kreeg Bavel door stompzinnige defensieve acties van Groen-Wit nog een grote kans in de omschakeling, maar verzuimde een jantje uit te delen aan de Bredanaars. Waar Lars Roelands voor rust de 3-0 vergat te maken, was het diep in de tweede helft captain Sander van Gils die twee keer op Van Beers stuitte. En dus was er nog een kleine kans voor Groen-Wit. Pas in de extra tijd was Imad Zriouil, de vaste linksback die op de bank moest beginnen omdat hij net terug was van vakantie, trefzeker met een droge knal in de bovenhoek.
Die goal kwam te laat, dat voelde iedereen en bleek ook toen arbiter Collin van Knegsel affloot. Voor het zoveelste seizoen op rij choket Groen-Wit in een beslissende (halve) finale om promotie. De kleine multiculti-vereniging heeft publiekstrekkers als Zakaria Zerouali, Dirk Goudbeek en Tijn van Galen in zijn midden, maar mist blijkbaar de echte killer-mentaliteit om de zondag tweede klasse te bereiken. Bavel is op datzelfde niveau weliswaar geen hoogvlieger, maar wel een team dat een strijdplan klinisch kan uitvoeren en dat verdient complimenten.
Geen speler die verzaakte en bij vlagen is het zichtbaar dat er ook wel wat voetbal in de groenhemden zit. Maar ere wie ere toekomt: Voetbalinbreda.nl ging in gesprek met ‘matchwinner’ Van Peer, die zoals eerder gezegd de verjaardag van zijn vader passend vierde. “Hij heeft mij wel een boost gegeven, ja”, lacht de sympathieke routinier uit de Hoge Vucht. Op een kans om de term ‘veredeld anti-voetbal’ te bestrijden, antwoordde hij als volgt. “Wij zeiden tegen elkaar dat we dicht bij elkaar moesten blijven en moesten knokken samen.”
“En dat lukte best aardig. Maar heel eerlijk, Groen-Wit deed niet iets anders dan anti-voetbal, toch? De bal naar voren roeien en daar wat proberen te creëren. Ze voetbalden in ieder geval niet zoals ik gewend ben van ze, al creëerden ze wel iets meer dan wij.” Hoe dan ook, Bavel krijgt de kans handhaving af te dwingen volgende week zondag in een bloedstollende finale tegen zondag derdeklasser GSBW op neutraal terrein. “We gaan ons best weer doen. Ik heb er al zin in”, aldus Van Peer vol vertrouwen. Zijn voorzitter, Christel Geerts, wilde nog per se kwijt dat ze trots was op haar team en in het bijzonder ‘man of the match’ Van Peer.
In het verliezende kamp nam de naar FC Eindhoven (futsal) vertrekkende trainer Oualid Saadouni het woord. “Ik baal uiteraard, maar ik kan ook wel snel relativeren. De jongens hebben op de eerste paar minuten na heel goed gespeeld. In de tweede helft verdienden wij twee goals, maar helaas. Die Glenn van Peer verdient een standbeeld in Bavel. Jammer dat ik weg ga zonder promotie, maar ik ben trots op de boys“, aldus de voormalige zaalvoetbalinternational, die in twee seizoenen een legacy achterlaat met de bekerwinst van vorig jaar.
Bavel – Groen-Wit 2-1 (2-0)
1-0 Bas Plasman, 2-0 Daan Diepstraten, 2-1 Imad Zriouil.
1-0 Bas Plasman, 2-0 Daan Diepstraten, 2-1 Imad Zriouil.
0 reacties