Voor Luuk Oomen (foto) zit het avontuur bij Bavel er na vier seizoenen op. De kleine aanvaller keert terug bij de club van zijn hart; Chaam. Desondanks heeft zijn oranje hart nu wel een groene rand gekregen, zo vertelt hij aan Voetbalinbreda.nl.

De van Chaam afkomstige spits was niet altijd onomstreden, maar als hij speelde maakte hij vaak wel indruk en ontpopte zich tot gerespecteerd figuur binnen de Baviaonen. Toch komt er, helaas eerder dan gehoopt door de Corona-crisis, een eind aan het hoofdstuk. “Ik ga volgend jaar afstuderen, dus wilde het hierdoor iets rustiger aan doen een jaar met voetbal, verder was de motivatie om twee keer per week naar bavel te reizen en dan op zondag in het begin van het jaar op de bank plaats te nemen weg.”

”Uiteindelijk heb ik me wel in de basis gevochten, maar als ik met mijn studie fysiotherapie volgend seizoen niet kan trainen een week, krijg ik weer hetzelfde als dit jaar. En daar ben ik een te grote voetballiefhebber voor. Vandaar mijn keuze om terug naar Chaam te gaan en daar te proberen om samen met de selectie een stabiele vierdeklasser te worden in het begin. Terug naar waar het allemaal begon”, vertelt Oomen.

 “Heb vier mooie seizoenen in Bavel gehad en dit was ook een mooie manier om afscheid te nemen als de nummer 1 van de zondag derde klasse B, al baal ik nog wel van de beslissing van de KNVB. We waren aan iets moois bezig en het leefde dit jaar echt. Het was een mooie strijd om het kampioenschap met Gilze uit te vechten. Nu zullen we het helaas nooit weten. Maar verder wel verstandige keuze van de KNVB, maar van mij had er een kampioen en een degradant uitgeroepen mogen worden.”

Blijft over een scala aan herinneringen op sportpark de Roosberg en daarbuiten. Welke blijven hem het meest bij? “Dan toch wel het openingsdoelpunt bij UVV ‘40 dit jaar die ik maakte, waardoor we mede uiteindelijk wonnen. Derby’s voetballen maakt voetbal toch speciaal en dan in zo’n wedstrijd iets kunnen doen waardoor je als team kunt winnen vond ik wel echt gaaf met zoveel publiek. Maar vergeet ook de bekerduels met Unitas en Baronie niet. Veel mooie momenten. Wie ik het meest ga missen nu ik vertrek? Ik kan niet één iemand noemen. Vooral het team wat er dit jaar stond was een hecht team en kon goed met elkaar opschieten in en buiten het veld. Dat is wel iets wat ik ga missen aan Bavel, de gezelligheid op maar ook zeker naast het veld.”