Abdel Zerai: clubspeler pur sang en aanvoerder van Groen-Wit
Hij had er nooit rekening mee gehouden, maar nu hij 30 jaar is blijkt het toch zo te zijn. Abdel Zerai (foto) is een clubspeler pur sang. De loyale aanvoerder van Groen-Wit en Voetbalinbreda.nl praten rustig bij, dus leun achterover en geniet van zijn hersenspinsels.
De nu in Etten-Leur woonachtige Zerai woonde tot vier jaar geleden in de Heuvel en begon daar al vanaf zijn zesde levensjaar met ballen. Een vereniging waar hij sociaal en sportief gezien groeide als mens en voetballer “Groen-Wit betekent voor mij gewoon één grote multiculturele familie. De club is dan ook heel belangrijk geweest voor mij, met name de goede contacten die ik wekelijks heb met iedereen.” Allemaal redenen voor hem om de club voor langere tijd in zijn hart te sluiten. “Dat ik een loyale clubspeler zou zijn en blijven, daar heb ik nooit zo over nagedacht, maar ik ben wel iemand dat wanneer iets goed is, ik geen reden zie om ergens anders heen te gaan. Uiteindelijk is voetbal een pure hobby en het maakt het leuker dat ik dat zo ook altijd met veel vrienden heb kunnen doen hier. Dat is voor mij het belangrijkste. Het plezier.”
Zijn plezier leidde tot een prachtloopbaan aan de Postillonstraat met de aanvoerdersband als eervol gegeven. Best bijzonder, gezien zijn kalme uitstraling. Zerai is niet iemand die een kilometer verder te horen is, of een tegenspeler over de boarding trapt als het niet loopt. “Dat klopt, ik denk ook door de kalmte dat ik captain werd. En dit probeer ik ook uit te stralen naar het team. Maar ook richting de scheidsrechter en tegenstander. Groen-Wit is altijd een voetballende ploeg geweest, dus het is ook belangrijk om kalm te blijven tijdens sommige wedstrijden. Ik motiveer graag de jongens binnen het team. Met name de jongere spelers, maar ik probeer iedereen ook graag te helpen. Soms kan het als irritant overkomen, maar het is altijd met goede bedoelingen. Die jongens hebben nog vele jaren om lekker te ballen in een eerste elftal. Ik vind het ook belangrijk dat de sfeer in een team gewoon goed is. Het zijn vooral vrienden binnen het team dus dat zit vaak wel goed.”
Maar die sfeer was drie maanden geleden, ondanks een heerlijk seizoen, toch wat minder. In de nacompetitie-finale om een ticket voor de zondag tweede klasse ging het mis tegen Gilze. Is die tik al verwerkt bij de zondag derdeklasser uit Princenhage? “We zijn hongeriger voor dit seizoen dan ooit. We hebben laten zien dat we zeker voor het kampioenschap kunnen spelen. En we zijn als selectie intact gebleven met zelfs een aantal versterkingen. Dus vanaf het begin gaan we dan ook zeker voor de bovenste plaatsen”, steekt hij de ambities niet onder stoelen of banken. Nieuwbakken coach en zijn ex-ploegmaat Oualid Saadouni kan aan de bak.
“Voor mij is het seizoen geslaagd als we kunnen promoveren. Doordat we er vorig jaar net naast grepen, geeft het mij in ieder geval wel een extra boost. En ik denk ook zeker dat het kan lukken, als alle randzaken ook gewoon meezitten. We zullen iets anders spelen dan de vorige seizoenen met onze nieuwe trainer, dus dat wordt ook veel wennen, maar ik heb er alle vertrouwen in”, klinkt het overtuigend van de penaltyspecialist.
En dan tot slot: hoe dichtbij is het voetbalpensioen eigenlijk en heeft Appie, zoals hij liefkozend genoemd wordt op zijn club, nagedacht of hij nog actief blijft in de voetballerij als hij stopt als selectiespeler? “Spelen tot mijn 37ste? Dat is iets teveel van het goede. Wat dat betreft heb ik daarom ook enorm veel respect voor teamgenoot Senen Lindenborgh. Die gaat bijna naar de 40. Nee ik speel nog ongeveer drie jaar. Als ik merk dat ik het niet meer kan belopen, dan vind ik het prima om mij daar bij neer te leggen. Maar tot die tijd wil ik er nu nog zeker alles uit halen. Vooral met deze leuke selectie. En daarna? Daar heb ik nog niet over nagedacht. Maar het lijkt mij wel leuk om bijvoorbeeld bij de selectie betrokken te blijven op enige manier. Of om bijvoorbeeld trainer te zijn van een jeugdteam. Ik ben vroeger met veel plezier jeugdtrainer geweest. Maar ik zou niet zo snel hoofdtrainer willen worden.”
(dit is een interview uit onze allereerste voetbalkrant)
