Groen-Wit krijgt een flink pak slaag van UVV ’40
Al jarenlang staat de stadskraker tussen UVV ’40 en Groen-Wit garant voor spektakel. Vorig jaar eindigden beide competitiewedstrijden in een gelijkspel, zondag werd die ban gebroken in 3B. Groen-Wit begon dominant, maar vervulde na de eerste tegentreffer de rol der onderdanigheid. Dat resulteerde in een overtuigende 4-1-overwinning voor de thuisploeg, met een wereldgoal als kers op de taart.
Groen-Wit verkeert, na vier achtereenvolgende winsten (waarvan drie in het bekertoernooi), op een roze wolk. In tegenstelling tot UVV, dat in de beker en competitie tot aan speelronde 2 toe niet wist te overtuigen. Vorig weekend speelde het gelijk bij Irene ’58, waarop het zich nu wilde revancheren. Een wedstrijd die alle kanten op kan. UVV ontvangt Groen-Wit, strijdlust ontvangt techniek. Wie triomfeert?
Al vanaf minuut één zijn de verhoudingen duidelijk. Groen-Wit maakt het spel, UVV de slidings. Niets verrassends. Met een scheidsrechter zoals de thuisploeg hem graag heeft. Er wordt weinig gefloten, dus kunnen ze hun vrije gang gaan. Voetballend hebben de dorpelingen het eerste halfuur weinig in te brengen. Ballen worden in paniek naar niemandsland geschoten en de bezoekers voetballen aardig. UVV zet hoog druk, maar wordt vaak weggetikt door de technici. Na wat kleine kansjes beloont het zichzelf met een doelpunt in de 26ste minuut. Spits Tijn Van Galen geeft een steekpass op rechtsbuiten Zakaria Zerouali, die via een deflectie de linkerhaak treft: 0-1. Groen-Wit deelt de lakens uit.
Er lijkt geen vuiltje aan de lucht. UVV heeft nog geen kans gecreëerd en voetbalt slecht. En dan, 1-1. Wanneer niemand het verwacht. De eerste kans van UVV, in de 38ste minuut, is gelijk raak. Niek van Vliet geeft na een knappe dribbelactie de bal af aan Lars van Oosterbosch, die Jonathan van Eerd 1 op 1 zet met de reservekeeper Furkan Pekmezi. En deze spits mist zulke kansen niet. Desillusie bij de uitploeg. Al gelijk bij de aftrap verliest het de bal, typerend voor de rest van de wedstrijd. Het lukt, voetballend en mentaal, niet meer. Corné Dames gooit drie minuten na de gelijkmaker zout in de wonden van Groen-Wit. Van Eerd zet goed druk en via een sliding komt de bal aan bij de nieuwe rechtsbuiten Dames, die de vijandelijke keeper makkelijk passeert: 2-1 bij rust.
Qua tactiek verandert er weinig bij de club uit Ulvenhout. Het blijft voornamelijk verdedigen en het doet dat uitstekend. De gevaarlijke spelers van Groen-Wit worden onzichtbaar gemaakt, waardoor het niet vaak in de problemen komt. Al krijgen Van Galen en Mouhcine Zerouali beide prima kansen om te scoren. Nogmaals: het lukt allemaal niet meer. De meeste dreiging komt vanuit Zakaria Zerouali, maar back Nick Mertens speelt een uitstekende wedstrijd. De strijdlust wint. Tot frustratie van Groen-Wit-coach Martijn van Galen. “Zij leunen achteruit, blijven hard in de duels gaan. Misschien gaan ze af en toe over het randje en daardoor raken we geïntimideerd en geïrriteerd. Ik zelf ook, hoor. En dat is precies wat ze willen. Als ze een keer moeten gaan voetballen zullen ze het lastig gaan krijgen.”
Dus beleeft de thuisploeg een vrij gemakkelijke tweede helft. Het geeft nauwelijks kansen weg en is zelf klinisch voor het doel. Na een kwartier breidt Van Vliet de voorsprong uit, waarmee hij zijn goede spel bekroont. Wederom speelt Van Eerd een belangrijke rol in de voorbereiding. De grens en zijn vlag doen nog een poging om de schade te beperken, maar de scheids weet beter: 3-1. Bij Groen-Wit gaan de koppen langzamerhand hangen. Zoals Mouhcine Zerouali, die vandaag zijn vorm van afgelopen weekend niet kan halen. Vanaf de aftrap een hopeloze poging op doel. De bal gaat bijna uit voor een ingooi. Hij is vandaag, net als velen, uit vorm. Een vrije trap op de zestien, rustig in de handen van de keeper. Dat terwijl de aanhang al roept dat ik de 3-2 moet opschrijven. “Normaal scoort hij zulke altijd.” Geen enkele dag op Sportpark Jeugdland is normaal, zo blijkt. Benadrukt door Van Eerd. Een Bergkampiaanse volley na een blinde bal in de laatste seconden naar voren vanuit de verdediging. Stuiter, pantoffel, linker haak. Zelfs de bezoekers klappen. “We hebben een fenomeen in ons team”, vertelt trainer Johan Gabriels trots. “Hij is in bloedvorm. Twee wedstrijden, vier doelpunten. Absoluut de sterspeler vandaag.” Liefde maakt blind, zo zie je maar. Van Eerd scoorde er namelijk drie uit twee, geen vier.
Afgelopen. UVV wint verrassend met 4-1 van Groen-Wit. Terecht, maar geflatteerd, vinden beide trainers. “We hebben het verdiend, maar op basis van het eerste halfuur is deze uitslag erg overdreven. Ik heb nu een aantal wedstrijden tegen deze tegenstander mogen meemaken en Groen-Wit domineert altijd de eerste helft en wij de tweede helft. En vandaag was niet anders.” Voor Van Galen kwam dit resultaat niet als verrassing. “We missen enorm veel belangrijke spelers. Onze keeper, aanvoerder, achterin staan nog spelers die niet helemaal fit zijn. Daarom was het lastig. Tegen UVV moet het gewoon veel beter.”
UVV ’40 – Groen-Wit 4-1 (2-1)
0-1 Zakaria Zerouali, 1-1 Jonathan van Eerd, 2-1 Corné Dames, 3-1 Niek van Vliet, 4-1 Jonathan van Eerd.
(foto’s door Jos Thommassen)
