Van Oers (27) verliest van zijn lichaam: “De klap is groot”
Wesley van Oers gold als een groot talent, maar belandde uiteindelijk niet in het profvoetbal. Desalniettemin was de zondag tweede klasse met Beek Vooruit een heerlijk en respectabel podium om op te shinen de laatste jaren en ondanks zijn plannen en ambities, moet hij het strijdtoneel voorgoed verlaten. De zoveelste blessure maakt nu een einde aan zijn loopbaan en Voetbalinbreda.nl sprak met de sympathieke Bredanaar.
Ondanks zijn leeftijd kan Van Oers (foto) terugkijken op mooie clubs: toen hij zeven jaar was startte hij met voetballen bij SAB, NAC pikte hem een jaar later al op en daar verbleef hij acht jaar in de jeugdopleiding. Hij redde het daar net niet, waarna FC Dordrecht met hem aan de haal ging. Ook daar brak hij niet door, maar na een jaar bij Baronie vond hij zijn thuis in Beek Vooruit, want daar trok hij de afgelopen acht seizoenen week in week uit het oranje tricot om zijn schouders. Althans, als hij geen blessures had, want ondanks zijn talent was dat toch ook een rood draadje in zijn carrière. “Dat klopt, maar ik heb ook echt altijd alles gegeven om me terug te knokken”, begint hij zijn relaas.
Maar anno 2021 is het anders. De mentale veerkracht is er nog wel, maar de specialisten raden hem een terugkeer ten zeerste af. Van Oers blesseerde zijn knie. Een kwetsuur waar hij simpelweg niet tegen op moet boksen. “Begin dit jaar gebeurde dat. Een operatie zou kunnen helpen, maar het risico dat ik daarna meer kapot is te groot. Dus de fysiotherapeut en de dokter hebben gezegd dat het voor mijn gezondheid beter is om te stoppen. Het was een flinke klap. Dit moest ik zelf ook echt even verwerken. Of ik het al een plek heb gegeven? Mwa, lastig. Het begint nu wel te komen. Ik ben afgelopen weekend voor het eerst in drie weken weer op de club geweest, daarvoor kon ik het nog niet aan.”
(foto door Nathalie Pompe)
Het geeft aan hoe zwaar Van Oers het heeft moeten ervaren. Een voetbaldier pur sang, dat noodgedwongen buiten de krijtlijnen plaats moet nemen. Definitief ook, het is natuurlijk verschrikkelijk. “Het gaat nu al wel wat beter met me. Ik kan beter rustig herstellen van mijn blessure nu, dan dat ik straks nooit meer een balletje kan trappen ook al is het niet meer op het niveau waar ik wil spelen. Of dat ik kan tennissen, hardlopen, noem maar op. Ik had nog plannen om bij ‘Beekie’ te knallen. Wilde nog mooie resultaten pakken.” De pijn maakt stukje bij beetje ruime voor vreugde en ambitie. Want wie Van Oers een beetje kent, weet dat hij niet bij de pakken neer gaat zitten.
“Ik ben nu veel aan het ondernemen op het gebied van werk. Dus ik kan ook daarin geen risico nemen om een nog zwaardere blessure op te lopen. Maar het komt allemaal weer goed. Altijd positief blijven. Ook dit zal weer nieuwe deuren openen, zo denk ik. Hoe zuur het feit ook blijft dat ik moet stoppen met voetballen”, besluit hij zijn verhaal. Op het moment van schrijven lacht het leven hem overigens wel al meteen toe. Van Oers stapt ‘as we speak’ in het vliegtuig naar Curacao, voor een welverdiende vakantie. Het is hem gegund. De herinneringen van een goed voetballende verdediger, met een puike uitstraling zullen op sportpark de Heikant ongetwijfeld overeind blijven.