Bredase keeper Mo Omar inspireert en komt uit de kast: “Ben gay en voel me bevrijd”
In de nacht van 22 op 23 december jongstleden besloot Mo Omar (foto), de afgelopen seizoenen doelman van PCP, tot een alternatie die meer dan grensverleggend is. Zeker in de voetballerij: een machowereld waar er geen plek lijkt voor mensen die gay zijn. Voetbalinbreda.nl sprak voor dit exclusieve interview met de altijd goedlachse Bredanaar, die dapper als hij is, zijn verhaal doet.
“Je geaardheid verandert niets aan je voetbalkwaliteiten”, valt de 23-jarige Omar meteen met de deur in huis. Met zijn beslissing om openlijk uit te spreken dat hij homoseksueel is, hoopte hij niet alleen zichzelf te bevrijden van angsten, onzekerheden en schaamte. “Als er iemand thuis op de bank zit en dit artikel leest, wil ik zeggen dat hij moet zijn wie hij is. Ik heb jaren een struggle gehad in mijn hoofd. Zeker als Moslim ben ik opgegroeid met het feit dat het een ‘no go’ is om gay te zijn. Sinds ik enkele weken terug uit de kast ben gekomen, voel ik me echter bevrijd. Dus ik zou willen adviseren: ben jezelf, voel je goed en leef zoals jij je leven hoopt te leiden.”
“Hatelijke reacties zal ik bestrijden met humor”
Zelf is Omar sinds kort gestopt bij zondag vierdeklasser PCP vanwege zijn studie (Sociaal Werk), zijn stage bij een jongerencentrum in de Haagse Beemden en zijn werkzaamheden bij NAC Breda, waar hij steward is en soms ook andere taken vervult. Maar wat als hij binnenkort weer een nieuwe club heeft en een rentree maakt? Het woord ‘homo’ waait regelmatig van tribunes het veld over en ook langs het lijntje op een gemiddeld sportpark hoor je het wel eens. “Of ik dan bang ben voor negatieve opmerkingen straks tijdens een wedstrijd? Nee, helemaal niet. Als een vijandelijke spits bijvoorbeeld weet van mijn geaardheid en hij me uitscheldt, dan roep ik dat hij niet bij mij moet prikken, omdat ik homo ben en de nul wil houden. Met humor los ik dat vanzelf wel op”, lacht hij zijn tanden bloot.
“Of ik geef hem mijn telefoonnummer na afloop, kan ook, haha. Ik maak me er helemaal niet druk om. Sinds ik op mijn Social Media-kanalen openbaarde dat ik gay ben, heb ik louter goede reacties gehad. Alleen op Snapchat zag ik dat een enkeling mij verwijderde als vriend, maar dat is alleen maar beter. Mensen die mij om mijn geaardheid links laten liggen zijn mijn vriendschap of gezelschap toch niet waard. Mijn vrienden en familie accepteren mij zoals ik ben. Voor ik online uit de kast kwam heb ik mijn familie ingelicht, die waren trots op me. Ik heb het bewust een paar dagen voor Kerst gedaan. Dan is het een vredige periode en ik hoefde ook niet naar school, dus was er rust.”
“Het Moslim zijn is tussen god en mij: ik ben gay, voetballer én Moslim”
“Hier in Breda heb ik geen relaties met de Somalische gemeenschap, dus ik weet niet hoe zij dat zouden vinden en het maakt me ook niks uit. Ik weet dat dit allemaal gevoelig ligt voor iemand als ik, die Moslim is. In mijn omgeving ken ik ook Moslims die gay zijn, maar die er niet voor uit durven of willen komen. Ze hebben het er moeilijk mee en dat begrijp ik. Maar ik trek me niets aan van negatieve reacties die ik eventueel krijg. Mijn godsdienst is iets tussen God en mij. Ik leef mijn leven zoals ik wens: als Moslim, gay en voetballer.” En als gepassioneerd fan van NAC Breda en PEC Zwolle. Waarom Zwolle vraagt U zich af. Wij ook.
“Daar heb ik mijn eerste verblijfsvergunning gekregen in 2012, waardoor ik vijf jaar in Nederland mocht blijven wonen. Ik belandde in het asielzoekerscentrum in Groningen in 2009, verhuisde naar Gennip en kwam toen in Zwolle terecht dus. Die plek en club heeft voor altijd een plek in mijn hart, want ik heb toen hun promotieduel gezien naar de Eredivisie. Ik was meteen verliefd.” Tot slot nog even over die eventuele rentree in het Bredase voetbal. Die lijkt dichterbij dan ooit.
Zondag vijfdeklasser Advendo staat in contact met Omar en wie weet traint hij daar op korte termijn al eens mee om er volgend seizoen volwaardig selectielid te worden. En mocht je tegen die tijd zijn tegenstander zijn, onthoud dan voor je het strafschopgebied nadert dat je niet mag ‘prikken’ bij Omar, al kan hij er waarschijnlijk om lachen. Mo Omar is moedig, behandel hem er ook naar.
(copyright ViB)
