Column: ‘Hoe Jurik Zimmerman bijna Jaimy Vardy werd’
Zoals U gewend bent van onze hoofdredacteur verschijnt er met enige regelmaat een column. Ook dit seizoen weer. Persoonlijke ervaringen in het voetbal, gedeeld zonder zout.
Als er één speler in Breda was, die het verhaal van Jaimy Vardy had kunnen evenaren, dan is het Jurik Zimmerman (foto) wel. De jaren geleden al volwassen Vardy speelde lange tijd voor een amateurclub, maar brak door in de laagste divisies en verdiende een transfer naar Leicester City. De rest is geschiedenis: hij speelde een EK en een WK met Engeland, werd kampioen van de Premier League en is een voorbeeld voor iedereen die droomt.
Wie in het klein een droom beleefde was de kleine Zimmerman, die begin dit decennium samen met TVC Breda vanuit de kelder van het zondagvoetbal klom naar het hoogst haalbare in het amateurvoetbal hier in onze Gemeente: het shirt om je schouders hijsen van Baronie. In Tuinzigt zag ik Zimmerman voor het eerst. Klein van stuk, sterk lichaam. Een beetje verlegen oogde hij, of beter gezegd een beetje schuw, maar wel beleefd.
TVC Breda had een arsenaal aan jong talent in die tijd en speelde in de zondag vijfde klasse. Allerlei spelers die uit de opleiding van NAC Breda kwamen zoals Ricky Staneke, Gino Mac Nack of Julian Segeren en zelfs een international van Curacao (Mihayrick Hieronimus). Zij waren de blikvangers, verschenen makkelijk op de voorgrond. Maar het échte rauwe talent zat bij Zimmerman. Een buitenspeler met specifieke kwaliteiten.
Dankzij zeker 25 goals, die verrassend genoeg van hem kwamen onder leiding van coach en ex-profspits Martijn van Galen, promoveerden de Viola’s naar de derde klasse. De verrichtingen van Zimmerman bereikten ook de bestuurskamer van sportpark de Blauwe Kei, waar hij na een gesprek aan de slag mocht bij de selectie van coach Jack Sweres destijds. Ik weet niet of het echt zo was, maar mijn gevoel zei me dat Baronie Zimmerman niet echt pruimde.
Zimmerman kwam als grote onbekende de kleedkamer binnen en werd dé revelatie van de Hoofdklasse B. Ik bezocht in de voorbereiding een bekerduel en zag hoe hij bewakers degradeerde tot figuranten. Zijn solo’s waren onmenselijk en hij scoorde ook nog aan de lopende band. Hij groeide zelfs uit tot topscorer. Het was een beetje alsof een 16-jarige student die solliciteerde naar de functie pizzabezorger binnen twee weken filiaalmanager werd bij Domino’s.
Zo verrassend als zijn opmars was, zo verrassend waren zijn vervolgstappen. Plots zag ik hem een aantal maanden niet meer. Hij zou met zijn vriendin die in verwachting was in de regio Eindhoven wonen. Nuenen werd zijn club en ook de amateurtak van PSV. Redelijke niveaus, maar niet de niveaus waar ik hem op zou willen zien acteren. Want eerlijk is eerlijk, als er één speler het profvoetbal had moeten halen, is het Jurik Zimmerman (26).
Compact en sterk lijf, scorend vermogen, passeert verdedigers makkelijk en gezegend met een f*cking snelheid. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik hem nu al een tijd niet meer zie spelen. Halsteren, dat naar verluidt beter betaalt dan clubs als Baronie en Dongen in deze regio, is zijn club nu al een tijdje. Daar speelt hij met ex-profs als Matthew Amoah (inmiddels gestopt), Robert Braber en andere talenten van profclubs.
Twee weken geleden scoorde hij nog thuis tegen Vlissingen (4-0-winst, red.), waardoor Halsteren koploper werd van de Hoofdklasse B. Afgelopen weekend kreeg hij de rode kaart tegen Alphense Boys (2-0-verlies, red.). Ook anno 2018 weet je nooit wat je van hem verwachten kunt. Voor mij met afstand de gruwelijkste Bredase speler die het ook op het hoge niveau heeft getoond. Zondag 3 februari zit ik op de eerste rij: Baronie vs Halsteren, can’t wait.