Kapitein Meijerink hakt knoop door en stopt met voetbal
Erik Meijerink (35) heeft deze week de knoop doorgehakt: de voormalige captain van Bavel stopt met voetballen. Na het kampioenschap van enkele maanden geleden in de zondag derde klasse B is de ingeburgerde Bavel-speler gestopt op zijn hoogtepunt. Tijd voor Voetbalinbreda.nl om hem een laatste keer te ondervragen.
Hij heeft er de hele zomer over lopen peinzen, maar de schoenen dan toch aan de wilgen gehangen. Toen hij zeven jaar geleden van DIA verhuisde naar Bavel, had hij nooit gedacht de aanvoerdersband zo lang te mogen dragen, maar uiteindelijk was hij 3,5 jaar de kapitein van het vlaggenschip op sportpark de Roosberg. Hij pendelde met de Bredase dorpelingen van de derde klasse, naar de tweede klasse en weer terug, met de titel van 3B in mei als heerlijke afsluiter.
Op de dag dat de selectie van trainer Coen Rijppaert de voorbereiding startte (deze zondagochtend, red.), liep Meijerink solo door de polder om zijn ‘koppie leeg te maken’. Geen balletjes op keeper Glenn van Peer meer vuren met zijn befaamde linker. Geen biertje meer met zwager en ploegmakker Niek Akkermans in de kantine. Mist hij het al? “Ik ben nooit echt fan geweest van de voorbereiding. Hoe ouder je wordt, hoe meer je daar tegen op gaat zien. Als de competitie echter weer begint, zal het ongetwijfeld wel gaan kriebelen”, vertelt de middenvelder, die ook in de defensie uit de voeten kon.
Na zeventienjaar selectievoetbal, is de koek nu op voor Meijerink. Hoe is zoiets? “Altijd lastig. Lastig om een goed moment te kiezen om te stoppen. Het kampioenschap was wel een hoogtepunt en wat dat betreft dus een mooi moment om er mee te kappen. Als je 35 wordt moet je in mijn ogen nog echt wel van meerwaarde kunnen zijn om door te willen en kunnen gaan, ik had het gevoel dat dit moment steeds dichterbij kwam en dat wilde ik voor zijn. Daarbij heb ik nu meer tijd voor m’n drie kinderen. Het was na al die jaren eigenlijk ook wel mooi geweest.”
Betekent dit dat het sympathieke voetbaldier definitief uit het voetbal verdwijnt? “Nou, vast niet helemaal, m’n oudste zoon gaat bijna beginnen met voetballen bij DIA. Ik moet voor mezelf even uitvogelen wat ik wil; lager voetballen met vrienden, of wellicht nog wat met m’n trainerspapieren in de toekomst. Ik heb er in ieder geval lang over getwijfeld en de tijd moet leren of ik de juiste beslissing gemaakt heb. Ik ga het vast wel missen, het groepsgevoel, het samen winnen en een goede derde helft op z’n tijd. Maar je moet toch een keer stoppen.”
In de zomermaanden sprak hij diverse mensen, waaronder teamgenoten, maar zij konden hem niet van gedachten laten switchen. “Her en der heb ik het er wel over gehad. Alle plussen en minnen afgewogen en toen mijn keuze gemaakt en het is goed zo. Mijn beste herinneringen? Die heb ik gek genoeg overgehouden aan het afgebroken Corona-seizoen waarin alles op zijn plek viel en we als kampioen het seizoen afsloten. Het afgelopen kampioenschap was een goede tweede”, was getekend, kapitein Meijerink.
